Pijany wiersz

Witaj dzisiaj, kiedy nie pada i nie wieje, i z tej przyczyny ptaki zaczęły znowu rozmawiać.

Ludzie zawsze chcą zapisać, zostawić ślad swojej duszy. Nawet na więziennym murze.

Wyspa to odosobnienie, które przyroda zbudowała bez krat i do tego każdy jest w nim dobrowolnie. Ciągle mam wrażenie, że Jej odebrano to marne prawo napisania na murze.  Dlaczego Ona mówi, że cień Jej Cienia, pędząc jak wiatr między wyspami, przenikając do skalnych mieszkań Trolli, unosząc ptaki w wietrze, głaszcząc sierść czarnego kota, ciągle jest?

Dokąd podążają wszyscy bez czasu? Wystarczy na chwilę zwolnić kroku i wtedy, kiedy ktoś zaczyna mówić, słuchać. Cieszyć się, że kiedy odchodzi, przez chwilę był szczęśliwy. We wszystkich swoich troskach - znaleźć trochę ciepła na ogrzanie cudzych zmartwień.

Wyszła ze swojego domu, jak zawsze na pustą ulicę, ze zwiniętymi siatkami na zakupy w ręce. Do sklepu idzie dziesięć minut. W takiej minutowej drodze niewiele jest do myślenia, dlatego uważała tylko żeby się nie potknąć o powyłamywane chodniki. Usłyszała cudze kroki i za Jej plecami zaczęła w powietrzu rozpływać się woń alkoholu. Przechodzeń zrównał kroki z Jej rytmem, powiedział „dzień dobry” i wysławiał się dalej. Zaskoczył ją tak bardzo, że odpowiedziała tylko na pozdrowienie. Szli już teraz oboje, a on cały czas mówił. I o tym, że zna języki. Może dlatego, że się nie odzywała, ale też mimo niepokoju, nie przyspieszała - mówił dalej… że pisze wiersze i je pamięta.

W całej przedziwności sytuacji, rano na środku chodnika, popłynęły ułożone słowa. 

Doszli do sklepu, mijani już przez innych. Zatrzymała się, on zdziwiony…  też. Powiedziała, że przykro jej, ale musi go pożegnać i wejść do sklepu. A... tak… tak - odpowiedział. Dodał jeszcze – miło mi bardzo było i dziękuję pani za cierpliwość, do widzenia. Do widzenia - odpowiedziała.

A po co ja Ci o tym wszystkim dzisiaj mówiłam? Może Ona czuje się jak ten człowiek? Nikt nie ma czasu i nad brzegiem fiordu - tylko trawom i muszlom coś czasem powiedzieć może?

Wypiliśmy kawę, a nic się nie zmieniło.

Czy jeszcze do Ciebie napiszę? A czy to ode mnie zależy?

20 października 2007 13-14